Historia Szkoły

Liczba odwiedzających: 1390

Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Grodźcu to placówka położona w małej wiejskiej miejscowości na terenie Gminy Czerwińsk nad Wisłą. Powstała w1913 roku i mieściła się w budynku wynajętym u pana Grzelaka. Była to szkoła jednoklasowa, czterooddziałowa. Nauczycielem był Maławski. Uczęszczało do niej od 35 do 45 uczniów. Właściwa praca w szkole rozpoczynała się dopiero w listopadzie, tuż po kopaniu kartofli, buraków i kiedy krowy przestały się paść na pastwisku. Zajęcia w szkole kończyły się zaś z początkiem kwietnia.
Z chwilą wybuchu I wojny światowej nauczyciel został powołany do wojska. Placówka pozostała bez pedagoga. Dorywczo tylko, jako uciekinierki w czasie wojny, uczyły kolejno dwie nauczycielki – Nawrocka i inna, której nazwiska nie pamiętano.
1 stycznia 1916 roku niemieckie władze okupacyjne mianowały nauczycielem Jana Kowalskiego, któremu bardzo zależało na podniesieniu poziomu nauczania i wychowania w szkole.


Bronisława Kowalska Jan Kowalski

Realizując powyższe założenie kierownik z całą energią zaczął planować budowę obiektu szkolnego. W maju 1937 roku odbyła się uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego, zaś 1 września 1938 roku budynek został ukończony i oddany do użytku. Jednocześnie wyposażono szkołę w ławki, tablice, stoły i szafy. Stopień organizacyjny szkoły został podniesiony z dwuklasowej na trzyklasową.



W końcu września 1939 roku, po wybuchu II wojny światowej, szkołę zajęło niemieckie wojsko, a w maju 1940 roku kierownik placówki wraz z rodziną został wysiedlony. Cały budynek szkolny ogrodzono drutem kolczastym i zamieniono na obóz, do którego spędzano ludzi za błahe przewinienie bądź za przejście granicy z Rzeszy do tak zwanej Generalnej Guberni. Lokowano tu nieraz 250-300 osób. Zajęte były również i piwnice jako cięższe więzienie. Codziennie rano pędzono stąd ludzi do pracy na budowę drogi od Kębłowic do Czerwińska. Ochrona obozu była wyjątkowo okrutna i zezwierzęcona. W 1943 roku obóz zlikwidowano i szkołę początkowo przejęło wojsko, a później uciekinierzy niemieccy zza Wisły.



18 stycznia 1945 roku szkoła została uwolniona od najeźdźcy. Przystąpiono natychmiast do dezynfekcji bardzo zniszczonego budynku. Brak było znacznej części okien, ram, drzwi, pieców. Pozostały porżnięte ławki, podziurawiony dach i odpadające sufity. Dzięki staraniom kierownictwa i pomocy miejscowej ludności wszystko zostało naprawione. 25 lutego 1945 roku odbyły się normalne zajęcia lekcyjne. Do szkoły zgłosiło się 238 uczniów, którzy tworzyli 5 klas. Po wojnie kierownictwo ponownie objął Jan Kowalski. 18 lat później budynek doczekał się rozbudowy.
W 1999 roku szkołę odwiedzili byli więźniowie obozu pracy w latach 1940-1941. Panowie, Jan Trojanowski i Jan Jabłoński, zwiedzili szkolę, wskazując pomieszczenia, w których przebywali w tamtym czasie. Bardzo dużo wspomnień nasunęło się im w związku z pobytem w obozie. Opowiadali różne wydarzenia jednocześnie podkreślali, że ,, Ojczyzna to wielka rzecz”, a uczniowie powinni uczyć się ,, prawdziwej historii”.



Do dnia dzisiejszego szkoła mieści się w tym powojennym budynku, corocznie przechodząc szereg remontów, czyniących nasza szkołę atrakcyjna i nowoczesną.
W roku szkolnym 2018/2019 uczęszczało do niej 52 uczniów do klas I-VIII oraz 15 dzieci do oddziału przedszkolnego. W roku szkolnym 2020/2021 mamy 54 uczniów i 20 dzieci w oddziale przedszkolnym.